Autor 
Aktivna zona je skupštinskom Savjetu za davanje prijedloga naziva naselja, ulica i trgova i podizanje spomen obilježja Prijestonice Cetinje podnijela Inicijativu za dodjeljivanje naziva ulica na Cetinju po zaslužnim ženama.
U okviru ove Inicijative uspjeli smo da sastavimo spisak od 12 znamenitih žena koje su obilježile istoriju Crne Gore, sa kratkim informacijama o njihovom životu i doprinosu koji su dale u svojim oblastima djelovanja. Pomenuti spisak smo kreirali konsultujući se sa Nacionalnom bibliotekom Crne Gore, ali i samostalnim istraživanjem značaja žena u istoriji Crne Gore. Predloženi spisak se može dopuniti, uzevši u obzir važnost žena u crnogorskoj istoriji, te činjenicu da na Cetinju ne postoji nijedna ulica nazvana po nekoj zaslužnoj ženi – navodi se u saopštenju te NVO.
Kako pojašnjavaju, na spisku su se našle: Princeza Ksenija Petrović (Rođena je na Cetinju, kao osma ćerka i deseto od dvanaestoro djece crnogorskog kralja Nikole i kraljice Milene. Bila je izuzetno obrazovana, darovita, karakterna, odvažna, principijelna i dostojanstvena dama koja je pored mnogih vještina upamćena kao prva princeza majstor fotografije i kao prva žena na Balkanu koja je vozila automobil.); Jelena Savojska (Rođena je na Cetinju 28. decembra 1872. godine kao šesto dijete, a peta ćerka kralja Nikole i kraljice Milene.); Jelena Ćetković (Rođena je 21. avgusta 1916. godine na Cetinju, kao najmlađe dijete u porodici Blagote i Gordane Ćetković. Bila je poznata kao revolucionarka, borac za ženska prava, učesnica Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.); Vukosava Mićunović (Rođena je 15. marta 1921. godine u Velestovu, kod Cetinja. Osnovnu školu završila je u rodnom selu, a potom se bavila poslovima po domaćinstvu i čuvala stoku. Pod uticajem njenog brata Blagote, ali i braće od stričeva koji su bili članovi Komunističke partije Jugoslavije, opredijelila se za komunistički pokret.); Stana Tomašević- Arnesen (Rođena je u Baru i školovana je za učiteljicu. Od avgusta 1940. godine bila je učiteljica u osnovnoj školi u selu Vrulja (Pljevlja), gdje ju je zatekao aprilski rat 1941. Poznata je po tome što je bila jugoslovenski partizanski oficir tokom Drugog svjetskog rata, učesnica Narodnooslobodilačke borbe, politički komesar, a nakon rata društveno-politička radnica Crne Gore i SFRJ i prva žena ambasador Jugoslavije.); Jelena Vicković (Učiteljica prve private ženske škole (Kotor, 1849 – 1908). Njeno ime se vezuje za početak rada Đevojačkog instituta na Cetinju, u kojem je bila zadužena za upis učenica. Osnovala je na Cetinju 1871. prvu privatnu žensku osnovnu školu.); Svetlana Kana Radević (Rođena je 1937. godine na Cetinju. Osnovnu školu završila je na Cetinju, a gimnaziju u Podgorici. Diplomirala je na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu, a apsolvirala je i Istoriju umjetnosti, studirajući oba fakulteta istovremeno. Magistrirala je na Univerzitetu u Pensilvaniji. Stručno se usavršavala u Parizu, Moskvi i Japanu. Bila je prva žena arhitekta u Crnoj Gori i jedan od najuspješnijih arhitekata u bivšoj SFRJ.); Divna Veković (Rođena 1886. godine u selu Lužac kod Berana. Bila je prva prevoditeljica i prva ljekarka u Crnoj Gori. Osnovnu školu je završila u manastiru Đurđevi stupovi, nižu Gimnaziju u Skoplju, a zatim Djevojački institut na Cetinju.); Ksenija Cicvarić (Slavuj sa Ribnice, koji je svojim glasom izazivao divljenje, Ksenija Cicvarić, rođena je 1929. godine u Podgorici, gdje je završila gimnaziju. Zapisano je da joj se san da studira pjevanje nije ostvario zbog materijalne situacije njene porodice. Pjevačku karijeru počela je šesdesetih godina u Radio Titogradu, a nastavila je u Radio Beogradu.); Ksenija Vujović Tošić (Prva crnogorska slikarka. Rođena je 1930. u Trstu. Završila je Akademiju likovnih umjetnosti 1953. godine i postdiplomske studije 1955. godine u Ljubljani. Radila je kao slikar dekorater u „Lovćen filmu“ i kao profesor u Ljubljani i Podgorici.); Ana Marija Marović (prva pjesnikinja crnogorskog porijekla. Rođena je 7. februara 1815. godine u Veneciji u dobrostojećoj porodici Josipa i Marije iz Dobrote. Prve stihove je objavila sa dvadeset godina pod pseudonimom Filotea.); Đina Vrbica (učesnica NOB-a i narodni heroj Jugoslavije. Godine 1932. je maturirala. Kako nije mogla nastaviti školovanje bila je prinuđena da radi u Duvanskoj stanici u Podgorici. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije je primljena 1934. Iste godine učestvuje kao delegat na Pokrajinskoj konferenciji SKOJ-a za Crnu Goru. 1935. godine se seli u Sarajevo.)
Da je društvo u Crnoj Gori suočeno sa nedostatkom žena u kulturi sjećanja, ističu iz Aktivne zone, pokazuje i analiza broja ulica nazvanih po ženama u odnosu na broj ulica nazvanih po muškarcima, koju je sproveo Centar za demokratiju i ljudska prava (CEDEM).
Analiza naziva ulica po Odluci o imenovanju ulica lokalnih samouprava pokazala je da je samo 40 ulica u Crnoj Gori imenovano po ženama, ili njihovi nazivi imaju veze sa ženama. Taj broj predstavlja 1,7% svih naziva ulica. Istovremeno, po muškarcima je imenovano čak 700 ulica u Crnoj Gori – dodaju iz Aktivne zone.
Kako ističu, Crna Gora i njene institucije, prema domaćim zakonima, ali i na osnovu međunarodnih dokumenata koje je ratifikovala, imaju obavezu da promovišu rodnu ravnopravnost.
Sudeći po tome koliko je malo žena kojima je odato priznanje na ovaj način, može se zaključiti da u Crnoj Gori nema puno prostora za rodnosenzibilno nasljeđe – poručuju iz Aktivne zone.
