Prošlo je 40 godina od premijere jedne od najboljih dječiji serija na Balkanu – Priče iz Nepričave.
„Pitate li svoje roditelje ko med pravi, gde se žito melje? Da li vam je neko dosad reko gde hleb raste, gde izvire mleko? Sve što vidiš, i voda i trava, sve je ovo selo Nepričava, bele kuće i beli oblaci, sve su ovo pravi Nepričavci. Nepričava nije selo glavno, al’ je lepo, prosto nepričavno. Tu se ljudi zdravo mnogo zdrave i pričaju priče iz – Nepričave!“
Ovom pjesmom Dobrice Erića, koju su komponovali braća Vranešević, a izvela njihova „Laboratorija zvuka“, počinjala je svaka epizoda „Priča iz Nepričave“.
U njoj su nas svake nedjelje dočekivali Milena Dravić kao mlada učiteljica, i Zoran Radmilović kao oštroumni i vispreni seljak.
Njih dvoje su kroz priče i razne radnje upoznavali djecu u seriji, ali i pred malim ekranama, o tajnama života i vrijednostima života na selu, ali i života uopšte.
Serija je prvi put emitovana 14. oktobra 1983. a od tad je reprizirana dovoljno puta da su mnoge generacije mogle da odrastu na mudrostima izrečenim i odglumljenim u seriji.
U Nepričavi se i danas živo sjećaju vremena kada je pune dvije godine u njihovom selu snimana serija. Sa glavnim glumcima, naročito Zoranom Radmilovićem, seljani su se bili toliko saživjeli da su ga doživljavali kao rod rođeni.
Režiser i kreator serije Aleksandar Antić imao je vikendicu u Nepričavi, tako da je koristio „domaći teren“ da u samu seriju ubaci i neke istinite i zanimljive priče.
Danas u Nepričavi više nema nijedne stare kuće u kojoj su snimani kadrovi serije. Posečena je i stoletna lipa, pod kojom je učiteljica u svakoj epizodi sedela sa đacima.
Osnovci iz Nepričave, Bajevca i Stepanja, koji su sa članovima Dječjeg dramskog studija TV Beograd učestvovali u seriji, kad su stasali – napustili su rodna sela.
Izvor: Citymagazine.danas.rs
