Stokholm je danas jedno od najčistijih mjesta za život zahvaljujući zelenim inovacijama. Od ostataka hrane prave biodizel, a iz otpadnih voda biogas. Samo jedan odsto komunalnog otpada završi na deponijama.
Ništa nije za bacanje – zvuči kao krilatica siromašnih, a zapravo je način života razvijenog švedskog društva. Od vrtića uče da ne kupuju ono što im ne treba. Stvari koje ne koriste prosljeđuju ili prerađuju u sirovine za nove proizvode. Biološki otpad pretvaraju u gorivo, struju, toplotu.
Građani su veoma savjesni. Razvrstavaju otpad na staklo, plastiku, metal, papir… Radimo i neutralisanje vlažnih maramica i pelena. Najveći problem je građevinska industrija. Da bismo ponovo koristili što više tog otpada, razvrstavaćemo ga u šest frakcija – kaže Erika Njugan iz švedske Agencije za zaštitu životne sredine.
Sedamdeset odsto Švedske je pod šumom. U energiju pretvore 42 odsto otpada iz hrane a cilj je 70. U proizvodni lanac se vrati 40 odsto korišćene plastike, materijala iz gumarske, elektronske i građevisnke industrije.
Prvi su proizveli takozvani zeleni čelik uz pomoć vodonika umesto fosilnih goriva.
Našli smo novu vrijednost u inovacijama. BDP je porastao za 85 odsto od devedesetih, iako smo za to vrijeme smanjili emisiju ugljen-dioksida za 27 odsto. Povećao se broj električnih bicikala, imamo model dieljenja automobila – rekla je Đina Hedbrik iz švedskog Instituta za istraživanje životne sredine.
Nereciklirani kućni otpad sortira se infracrvenim zracima u postrojenjima poput Soraba. Korisnici su 11 opština koje su i vlasnici fabrike. Privatnim kompanijama poveravaju transport i logistiku.
Naš cilj nije profit, već bolji kvalitet života. Dajemo sve od sebe da dostignemo ekološke ciljeve Evropske unije o smanjenju emisije štetnih gasova. Naši vlasnici su opštine a velike odluke u poslu donose političari, jer je potreban politički pritisak da bi ovo uspjelo. Privatni sektor ne može to da radi sam – izjavio je iz Soraba, Stelan Hoglund.
Bez obzira na to koliko godina, odnosno generacija, živi u Švedskoj, građani poštuju sistem na koji su, čini se, i veoma ponosni.
Javni saobraćaj u Stokholmu ne koristi fosilna goriva kao ni polovina putničkih automobila.
Visoka ekološka svijest i zajedništvo u Stokholmu se vide na svakom koraku. Veliki broj građana kao prevozno sredstvo koristi gradske bicikle i trotinete, bez obzira na to da li su obučeni u skupo poslovno odijelo, radničku odjeću ili sportsku opremu.
Izvor:RTS
